Standard 4–20 mA narodziła się w latach 50. XX wieku, gdy elektronika stała się tańsza, a niezawodność spełniała wymagania branży automatyki. 4-20 mA zapewnia niedrogie, łatwe w użyciu rozwiązanie, nie narażone na duże straty sygnału na linii. W latach 80-tych i 90-tych kilka organizacji i producentów urządzeń rozpoczęło projektowanie pierwszych magistrali obiektowych, takich jak na przykład PROFIBUS. Sieci polowe umożliwiają dwukierunkową komunikację cyfrową.
Poniższy film wyjaśnia jedną z najbardziej dramatycznych ewolucji w automatyce przemysłowej: przejście z 4-20 mA na cyfrowe magistrale polowe. Porównuje oba standardy i podkreśla kluczowe korzyści oraz nowe modele biznesowe wynikające z wdrożenia magistrali obiektowych.