Szanowni Państwo,

Ukazał się właśnie najnowszy numer Profinews. Jednym z poruszanych tematów jest implementacja protokołu PROFINET w projektowanych urządzeniach. Poniżej fragment tekstu przygotowanego przez Nelly Ayllon:

Typy implementacji: Zbuduj własne urządzenie PROFINET.

Zamierzamy umieścić PROFINET na naszym produkcie. W jaki sposób powinniśmy to zrobić?

Kiedy już zorientujemy się, jakich funkcji PROFINET potrzebujemy w swoim produkcie, następnym krokiem jest pytanie, w jaki sposób te funkcje powinny zostać zaimplementowane. Istnieją cztery opcje, z których trzy są wykonalne:

1. Umieszczamy układ ASIC (Application Specific Integrated Circuit) na płytce drukowanej, aby obsłużyć komunikację PROFINET. Jeśli dysponujemy miejscem dla chipa na płytce PCB, może to być dobry sposób. Minusem jest to, że fizyczne chipy mogą być kosztowne w przeliczeniu na jednostkę i trudno jest obniżyć koszty końcowe wraz z rosnącym wolumenem. Plusem jest to, że układy ASIC są najbardziej uniwersalną opcją wdrażania, więc jeśli chcemy zaimplementować PROFINET ze wszystkimi fajerwerkami, mamy miejsce w obudowie i nie mamy nic przeciwko kosztowi, jest to świetny sposób na implementację PROFINET.

2. Podłączamy moduł PROFINET do specjalnego gniazda na płytce PCB. W przeciwieństwie do układów ASIC, rozwiązania modułowe są typowym kompletnym rozwiązaniem sieciowym, z fizycznymi złączami kablowymi, magnetycznymi, PHY, zintegrowanym switchem Ethernet i chipem do obsługi stosu PROFINET. Dostępna jest szeroka gama dostępnych połączeń - od pamięci dwuportowej, przez interfejs SPI, po interfejs kart CF. Wspaniałą wiadomością jest to, że większość dostawców oferuje wymienne implementacje protokołów, które wykorzystują to samo złącze typu backplane, dzięki czemu można zaoferować klientom PROFIBUS, PROFINET lub inne protokoły korzystając jedynie z prostej zmiany modułów.

3. Kupujemy kod źródłowy i zaimplementujemy stos w procesorze naszego urządzenia. Oprogramowanie stosu jest jednymi z częstszych sposobów implementacji, jakie przechodzą przez laboratoria testowe. Jest to jedno z tańszych sposobów implementacji protokołu. Jest to jednak również dużo bardziej skomplikowany (w porównaniu z układami ASIC lub modułami) sposób implementacji protokołu. Implementacja stosu wiąże się z dostosowaniem kodu do współpracy z wieloma elementami peryferyjnymi, takimi jak system operacyjny, stos IP, pamięć RAM... lista jest długa. A z każdym zewnętrznym komponentem, który musimy połączyć ze stosem, istnieje niebezpieczeństwo odejścia od protokołu. Jeśli zdecydujemy się na wdrożenie stosu PROFINET w ten sposób, wymagana jest do tego głębsza wiedza.

4. Tworzymy swój własny stos. To rozwiązane jest wymienione tutaj dla kompletności, ale na 99% NIE jest to zalecana opcja. Protokół PROFINET może okazać się zbyt skomplikowany, a nawet po zaimplementowaniu podstawowych funkcji nadawania i odbierania, zintegrowane funkcje diagnostyczne to dodatkowy poziom złożoności. Stąd to ostrzeżenie.

Więcej informacji na temat PROFIBUS i PROFINET znajdziecie Państwo w najnowszym numerze Profinews160.